Αποτελεί το πιο αναγνωρίσιμο αεροπλάνο, λόγω της «καμπούρας» που έχει στο μπροστινό μέρος, η οποία είναι δεύτερος όροφος.
Οι περισσότεροι σκέφτονται πως ο δεύτερος όροφος σχεδιάστηκε για να υπάρχει περισσότερος χώρος και δεν έχουν άδικα. Παρ΄όλα αυτά, αυτή είναι η μισή αλήθεια, καθώς κάτι ακόμα κρύβεται πίσω από τον συγκεκριμένο δεύτερο όροφο.
Σύμφωνα με το Business Insider, όταν σχεδιάστηκε το αεροσκάφος, στα μέσα της δεκαετίας του 1960, έμπαινε δυναμικά στην αγορά το υπερηχητικό αεροσκάφος το οποίο εκμηδένιζε τον χρόνο που απαιτούταν για την υπερατλαντική πτήση.
Η εμφάνιση του υπερηχητικού αεροσκάφους προκάλεσε ανησυχία στις εταιρείες αεροναυπηγικής, που δεν ήταν καθόλου βέβαιες για το αν τα αεροσκάφη που σχεδίαζαν θα είχαν ζήτηση από τις αεροπορικές εταιρίες στο μέλλον. Έτσι στη Boeing σκέφτηκαν να σχεδιάσουν το νέο, τότε, 747 κατά τέτοιον τρόπο ώστε πολύ εύκολα να μπορεί να μετατραπεί από επιβατικό σε εμπορευματικό αεροσκάφος. Για να το πετύχουν αυτό υπερύψωσαν το πιλοτήριο, δημιουργώντας τον χαρακτηριστικό δεύτερο όροφο. Έτσι, μπόρεσαν να σχεδιάσουν το ρύγχος με τη δυνατότητα να ανυψώνεται ώστε να μπορεί να γίνεται εύκολα η φόρτωση και η εκφόρτωση του αεροσκάφους. Σε περίπτωση λοιπόν που το 747 δεν είχε ζήτηση ως αεροπλάνο μεταφοράς επιβατών, θα μπορούσε να μετατραπεί τάχιστα και εύκολα σε αεροσκάφος μεταφοράς φορτίων. Στον δεύτερο όροφο τοποθετήθηκαν τα καθίσματα της Α’ θέσης, ενώ μέχρι την πετρελαϊκή κρίση του 1973 υπήρχε και μπαρ.
Τελικά το Boeing 747 όχι μόνο άντεξε στον ανταγωνισμό από το υπερηχητικό αεροπλάνο αλλά, φτάνοντας πια στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, εξακολουθεί να «σχίζει» τους αιθέρες, ενώ το «κονκόρντ» έχει αποσυρθεί.