Οι τάφοι βρίσκονται στο τέλος των διαδρόμων 10 και 28 στο αεροδρόμιο Savannah/Hilton Head στην πολιτεία Τζόρτζια
Αν ποτέ βρεθείτε στο αεροδρόμιο Savannah/Hilton Head στη Τζόρτζια των ΗΠΑ, τότε σίγουρα το αεροπλάνο σας έχει περάσει επάνω από δύο συγκεκριμένους τάφους, συγκεκριμένα στην άκρη των διαδρόμων 10 και 28. Πρόκειται για δύο τάφους ενσωματωμένους στο έδαφος και ανήκουν στο ζευγάρι Catherine και Richard Dotson, οι οποίοι γεννήθηκαν το 1779. Η Catherine πέθανε το 1877 και ο Richard το 1884.
Πολύ πριν από την ύπαρξη του αεροδρομίου, οι Dotson καλλιεργούσαν την τοπική γη, τότε γνωστή ως Cherokee Hills. Όταν πέθαιναν, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή, το αντρόγυνο θάβονταν μαζί στη γη τους. Σύμφωνα με το Lad Bible «η περιοχή ήταν στην πραγματικότητα το οικογενειακό νεκροταφείο στο αγρόκτημά τους, το οποίο περιείχε περίπου 100 τάφους, στους οποίους δυστυχώς συμπεριλαμβάνονταν και οι τάφοι των σκλάβων». Ενώ πιστεύεται ότι η πλειονότητα των ταφών μεταφέρθηκε στο νεκροταφείο Bonaventure, η Catherine και ο Richard έμειναν στη θέση τους.
Ο ιστότοπος του αεροδρομίου αναφέρει ότι δύο επιπλέον τάφοι για τους Daniel Hueston και John Dotson – συγγενείς της Catherine και του Richard – βρίσκονται επίσης δίπλα σε έναν θάμνο, όχι μακριά από τον πιο πολυσύχναστο διάδρομο του αεροδρομίου. Όσο για την Catherine και τον Richard, βρίσκονται σχεδόν ακριβώς κάτω από τον κύριο διάδρομο προσγείωσης του αεροδρομίου, από τον οποίο απογειώνονται κατά μέσο όρο 309 αεροπλάνα την ημέρα.
Με την απειλή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να πλησιάζει, ο αμερικανικός στρατός αναγκάστηκε να βρει ένα κατάλληλο μέρος για να επεκτείνει τις εγκαταστάσεις του σε καιρό πολέμου και τον χώρο προσγείωσης ορισμένων πολεμικών αεροσκαφών. Σύμφωνα με τον ιστότοπο του αεροδρομίου, «η ομοσπονδιακή κυβέρνηση και η πόλη της Σαβάνα διαπραγματεύτηκαν τη μίσθωση 1100 στρεμμάτων στο σημερινό Savannah/Hilton Head International». Μεγάλο μέρος αυτής της έκτασης έπεφτε ακριβώς πάνω στο νεκροταφείο της οικογένειας Dotson.
Ενώ πιστεύεται ότι η πλειονότητα των ταφών μεταφέρθηκε στο νεκροταφείο Bonaventure, η Catherine και ο Richard έμειναν στη θέση τους, έντονη επιθυμία και των απογόνων του ζευγαριού. Κατά συνέπεια, οι τάφοι καλύφθηκαν και αποτέλεσαν βασικό χαρακτηριστικό του διαδρόμου προσγείωσης, με ενσωματωμένες πλάκες – που μοιάζουν πολύ με τις κανονικές ταφόπλακες. Και εκεί παρέμειναν για πολύ καιρό μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, παγωμένοι στον χρόνο, ενώ το αεροδρόμιο επεκτεινόταν και εξελισσόταν γύρω τους.
Είναι οι μοναδικοί χώροι ταφής στον κόσμο που είναι ενσωματωμένοι σε έναν ενεργό διάδρομο προσγείωσης και απογείωσης αυτής της κλίμακας και αυτού του μεγέθους για εμπορικές (και γενικές) πτήσεις.
